Haat-liefde verhouding met koken

Gedachtendoos en koken, het zal altijd een moeilijke combinatie blijven. Ik kook niet graag. Ik heb er het geduld niet voor. Ik vind het tijdverlies en ik krijg er stress van. Jaja, je leest het goed, stress! Bij mij lukt het zelden om zowel patatjes, groenten en vlees op het zelfde moment klaar te krijgen. Als de patatjes moeten afgegoten worden is toch juist het vlees wel aan't aanbakken zeker. Of zijn de groenten al klaar terwijl de rest nog 10 minuten moet opstaan. Grrr. Koken heeft mij al veel frustratie en stress bezorgd. Sinds ik de éénpansgerechten ontdekt heb, gaat het wel wat beter. En als ik dan een recept kan volgen, komt het helemaal goed, meestal toch. Maar koken blijft voor gedachtendoos een hele opgave. Als ik dat vertel kijken de meeste vrouwen me aan alsof ik van mars kom (ah nee, vrouwen komen van venus zeker...). Zij vinden koken een vorm van ontspanning, lekker in de weekends taarten bakken, ovengerechtjes maken... Bij mij kan er dat echt niet in hé.

Aan de andere kant weet ik dat eten uit pakjes vol ongezonde dingen zit, dat je er dik van wordt en dat het zelf koken er helemaal niet meer van komt als je eenmaal met pakjeseten begint. Als je moet kiezen tussen 5 minuutjes iets in de microgolf steken of een half uur achter uw potten gaan staan dan koos gedachtendoos nogal snel voor de 5 minuutjes microgolf. Ja, verleden tijd want tegenwoordig lukt het me vrij goed om tenminste 3 x per week te koken. En dan probeer ik het ineens goed te doen hé, voor twee dagen. Twee vliegen in één klap: gezond gegeten en niet de stress van elke dag moeten koken! En natuurlijk hoop ik stiekem dat het ook zichtbaar wordt op de weegschaal...

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Dank je om gedachtendoos mee te helpen aanvullen!